present simple - konstrukcja czasu

Zabieramy się za czasy. Klasycznie zaczniemy oczywiście od Present Simple, czasu, od którego nie uciekniecie. Jest absolutnie niezbędny, jeśli chcesz porozumiewać się po angielsku. Dlaczego? O tym następnym razem :)

Zaczniemy od tego jak się go buduje. Do tego używać będziemy tzw. pierwszej formy czasownika, czyli takiej, jaką znajdziesz w słowniku - bezokolicznik.

Po pierwsze, to jedyny czas w języku angielskim, gdzie czasownik otrzymuje końcówkę przy odmianie przez osoby. Ale po kolei :)

Zacznijmy od przypomnienia zasady, że zawsze zaczynamy zdanie od podmiotu, żeby być dobrze zrozumianymi.
Na przykład: "wstaję - myję się - ubieram się - jem śniadanie - wychodzę do pracy" to
                      "I get up - I wash - I get dressed - I have breakfast - I leave for work"

Po polsku nie mamy słówka "ja" w żadnym przypadku, a w angielskim muszą być wszędzie (na razie - kiedyś opowiem Wam o tym).

Niektórych to razi, że "I" bez przerwy się powtarza, ale tak po prostu musi być :)

Wracając do Present Simple:

ZDANIA TWIERDZĄCE budujemy według schematu:
osoba + czasownik(z końcówką -s/-es lub bez)

Końcówkę -s/-es dodajemy do czasownika w osobach: he, she, it
W pozostałych osobach, czyli I, you, we, they, nie odmieniamy czasownika.

Kiedy końcówka -s a kiedy -es?
Kierujemy się - co tu dużo mówić - głównie wygodą, tak by łatwiej się nam mówiło.

Spróbuj powiedzieć czasownik "watch" z -s na końcu, albo może "wash"? A w "miss" + -s w ogóle nie słychać będzie końcówki.
Jeśli czasownik SYCZY na końcu, czyli kończy się na -s, -ss, -sh, -ch, -x, to wtedy dla he, she, it dodajemy końcówkę -es, bo łatwiej będzie się wtedy je wymawiało.
No i wyjątek: -es dodajemy również do czasowników DO i GO. Czyli mamy "does" i "goes".
Pamiętaj: język istniał zanim wymyślono do niego zasady - nie wszystko będzie się zgadzało.

No to końcówki już wyjaśnione.
Teraz zdania przeczące i pytające.

ZDANIA PRZECZĄCE budujemy według schematu:
osoba + don't / doesn't + czasownik

Tak jakby w znaczeniu słowa "nie" wstawiamy do zdania czasownik posiłkowy DO ze słówkiem NOT. Posiłkowy, czyli taki, który przychodzi z pomocą, aby zbudować czas.

Dla osób I, you, we, they używamy DO NOT = DON'T
Dla osób he, she, it używamy DOES NOT = DOESN'T

Aby przypomnieć sobie różnicę między formą skróconą (don't) a nieskróconą (do not) kliknij tutaj >>>


Ważne! jeśli w zdaniu pojawia się czasownik posiłkowy DOES - czasownik traci końcówkę -s/-es.

ZDANIA PYTAJĄCE budujemy według schematu:
Do/Does + osoba + czasownik?

Tak budujemy pytania zaczynające się w polskim od "czy". Nie ma żadnego słówka o znaczeniu "czy" które byśmy mogli dostawić do pytania - szyk pytania wystarczy.
Jeśli chcesz zadać pytanie szczegółowe - wstaw po prostu "what" "when" "why" itp. przed cała konstrukcję, na sam początek i gotowe!

Dla osób I, you, we they, używamy DO.
Dla osób he, she, it używamy DOES.

Ważne! jeśli w zdaniu pojawia się czasownik posiłkowy DOES - czasownik traci końcówkę -s/-es.

Czyli zdanie w Present Simple wygląda tak:

I live in New York.
I don't live in New York.
Do I live in New York?
Where do I live?

i dla osoby trzeciej liczby pojedynczej:

He likes French movies.
He doesn't like French movies.
Does he like French movies?
Why does he like French movies.

Następnym razem powiem Wam, do czego się go używa :)

Aby pobrać plik w wersji do druku, kliknij tutaj >>>