Krótkie odpowiedzi, które występują w angielskim dla czasownika "be", w podobny sposób są tworzone dla wszystkich form czasów angielskich.
Pytanie 1: po co nam one?
Już odpowiadam.
Przyjęło się w angielskim, i jest to kwestia kulturowa, że niegrzecznie jest odpowiadać na pytania po prostu "Yes" czy "No".
Dlatego mamy takie formy, które znaczą dokładnie to samo.
Przykład:
A: Are you my friend?
B: Yes, I am.
lub
A: Are you my friend?
B: No, I'm not.
Pytanie 2: czy są tak naprawdę nam potrzebne?
Moim zdaniem nie :) (już słyszę szmer dezaprobaty wśród anglistów...;)
Spójrzcie na ten dialog:
A: Are you my friend?
B: Of course!
lub
A: Are you my friend?
B: I don't think so.
Szczerze? Mnie ta wersja się zdecydowanie bardzie podoba :)
Kliknij tu, aby pobrać wersję do druku >>>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz