W zdaniach twierdzących pojawia się czasownik “be” odmieniony przed czasownikiem mówiącym o czynności z końcówką -ing.
Forma “be” to odpowiednio do osoby: am, are lub is.
Czyli zdanie twierdzące wygląda tak:
osoba + am/are/is + czasownik z końcówką -ing
DODAWANIE KOŃCÓWKI -ING
Jeżeli czasownik kończy się na spółgłoskę + -e, to dodając -ing końcówkę -e likwidujemy.
Przykład: write - writing
Jeśli czasownik kończy się zestawem liter “spółgłoska+samogłoska+spółgłoska” to w większości przypadków, ostatnia spółgłoska po dodaniu -ing będzie podwójna. Np. cut - cutting
W zdaniu przeczącym jako “nie” pojawia się not, wstawiane po odmienionym czasowniku “be” czyli po “am” “are” lub “is”.
are+not = aren’t,
is+not = isn’t.
Przykład: She isn’t watching TV now.
Czyli zdanie przeczące wygląda tak:
osoba + am/are/is + not + czasownik z końcówką -ing
W pytaniu zaczynającym się od “czy” nie używamy żadnych słów o tym znaczeniu. Po prostu osobę i czasownik “be” (am/are/is) zamieniamy miejscami.
Czyli zdanie pytające wygląda tak:
Am/Are/Is + osoba + czasownik z końcówką -ing
Jeśli chcesz zadać pytanie szczegółowe (co? gdzie? itp.) po prostu wstaw słówko pytające przed am/are/is.
Przykład: Is she doing homework now? Why is she doing homework now?
Aby pobrać plik w wersji do druku, kliknij tutaj >>>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz